Kώστας Πάνος

Η ειλικρίνεια πονάει όπως και η αλήθεια βαρέθηκα στα 38 να ακούω παραμύθια να μου χαιδεύουν τα αυτιά και πίσω να με θάβουν  όλοι αυτοί που θα πρέπε κεράκι να με ανάβουν Η ειλικρίνεια πονάει μα τι να πω τα ίδια και ίδια αν έχει ο άλλος στο μυαλό κολλήματα και φίδια πάει τώρα πια μεγάλωσα δεν θέλω πια ανθρώπους να μου την λεν πισώπλατα χωρίς να έχουν τρόπους

Αγώνες και ποδόσφαιρο και βόλτα στην πλατεία Πιο δίπλα παίζουνε παιδιά μες την τεχνολογία Νομίζουνε πώς χαίρονται πώς είναι ευτυχισμένα αλάνα δεν εγνώρισαν και πόδια ματωμένα Καφές σε έναν πεζόδρομο κοτσομπολιό με χάρη κι οι γκόμενες ψωνίζονται για άντρες βγάζουν φτυάρι Κόσμος να πάει και να ρχεται για να περάσει η ώρα την φτώχεια κοροιδεύοντας σε αυτήν εδώ την χώρα

Πόσο μεγάλο κεφάλαιο οι σχέσεις, δεν φτάνουνε σελίδες να αναλυθούν ο άλλος περιμένει να πέσεις για να μπορέσουνε άλλοι απ αυτό να κρατηθούν Πόσο μυστήριος ο άνθρωπος σαν πλάσμα άλλα σου λέει άλλα κάνει κι αλλού πάει κινούμαστε στης κρίσεως το φάσμα άλλος πάει τρέχοντας κι άλλος παραπάταει