Kώστας Πάνος

Καινούρια μέρα ξεκινά και η παλιά μας φεύγει κι ο νέος αέρας μου ζητά  την θλίψη να αποφεύγει Καινούρια μέρα ξεκινά με καθαρό κεφάλι το χτες τέλειωσε κι έρχεται  μιας νέας αυγής η ζάλη Καινούρια μέρα ξεκινά με αγάπη και με πάθος πάντα το πριν μας προσπερνά δεν συγχωρεί το λάθος

Tι θέλει ο άνθρωπος για να ναι ευτυχισμένος δυό τρεις φίλους μια γυναίκα τρυφερή πέντε έξι όνειρα στο νου του φορτωμένος που θα οδηγήσουν σαν σχεδία την ζωή Τι θέλει ο άνθρωπος καλά για να περνάει δυό τρία αστεία με ένα κόκκινο κρασί ένα ταξίδι εκεί όπου η όρεξη τραβάει σε ένα τόπο που γεμίζει την ψυχή

Σε μια στιγμή, σε ένα λεπτό ο έρωτας γεννιέται και ο γλυκός ο πυρετός μ αγάπη τυραννιέται Σε μια στιγμή σε ένα λεπτό όλα γίνονται ωραία ψάχνεις μονάχα το φιλί σε χείλη αβυσσαλέα Σε μια στιγμή σε ένα λεπτό σε ένα κορμί της νιότης γυρεύεις ένα άγγιγμα..... μεγάλη η ωραιότης! Σε μια στιγμή σε ένα λεπτό σκιρτάει η καρδιά σου και γίνεσαι το έρμαιο και θύμα του έρωτά σου

Μέσα στην άγρια μοναξιά έκλαιγα και γελούσα και σαν τρελός επέμενα εσένα να αγαπούσα Μέσα στην πέτρινη σιωπή σε ωκεανούς δακρύων με έβγαλες για άλλη μια φορά πολύ εκτός ορίων Είχαμε όμορφες στιγμές μα οι πολλοί καβγάδες πειράζαν την υγεία μου μου φέρνανε ζαλάδες Κι έτσι το πήρα απόφαση εσένα να ξεχάσω να βγω ξανά με φίλους μου και να το διασκεδάσω

Ποτάμι αγριεμένο η αχαριστία σε σφάζει με το γάντι η μπαμπέσα πολλοί αποδειχτήκαν λίγοι τους τέλειωσε η αλήθεια και η μπέσα Ωκεανός ο εγωισμός και πάθος που έχει συνέχεια τρικυμία εκεί ναυάγησαν σχέσεις σαν πλοία που βλέπαν το σωστό σαν λάθος

Πόσο θα με ταλαιπωρείς και την καρδιά θα σβήνεις εγώ που σε περίμενα χρόνια στην αγκαλιά μου Εσύ όμως έμαθες να παίρνεις και δεν δίνεις και έγινες πλέον μια σκιά στα πιο τρελά όνειρά μου Την λογική κατάργησες και την υπομονή μου σαν μια ταινία η σχέση μας που γινε κωμωδία εσύ μεγάλο βάσανο έγινες στην ψυχή μου να με πεθάνεις βάλθηκες χωρίς να ασκήσεις βία