Kώστας Πάνος

Νέα μέρα ξημερώνει κι ο αέρας δυνατός τέσσερεις περάσαν χρόνοι, κι άλλαξε πολύ ο καιρός Μόνα μείναμε τα δυό μας, μα η αγάπη μας τρελή βρήκαμε τον εαυτό μας, σε μια ξέφρενη εποχή Νέα μέρα ξημερώνει και αγκαλιάζει τις ψυχές που ερωτεύτηκαν στον κόσμο, σαν τις δυό μικρές φωτιές. Μόνοι μας θα πορευτούμε, με τους άλλους θεατές. της καρδιάς τα μονοπάτια με αγκάθια και στροφές.

Είναι η μορφή σου άστρο λαμπερό πρόσωπο καθάριο πάντα ηδονικό Σε κόσμο λυπημένο, γέλιο χαρωπό έχει το κορμί σου κάτι μαγικό. Είναι η μορφή σου ήλιος και ευχή όλα τα φιλιά σου έρωτά μου εσύ δίνουν στην ζωή μου αλλιώτικη πνοή κι έτσι η αγάπη είναι αληθινή.

Όλες οι σκέψεις μου που βγήκαν στο σεργιάνι γίναν ανάσες σου στα όνειρα καυτές κι αυτές που ο νους σου δεν τις βάνει γεννάνε έρωτες σε νύχτες σκοτεινές. Όλες οι σκέψεις μου για σένα και το είναι γίναν καράβια στης θαλάσσης τα ανοιχτά σαν μέλισσα το νέκταρ μου έλα πίνε λουλούδι η αγάπη απ τα πιο ευωδιαστά.

Πάει κι αυτή η Λαμπρή, τόσο φωτεινή ταξίδι για το όνειρο έκανε η ψυχή Η οικογένεια εικόνα μεταφυσική μέσα στις καρδιές μας φως και μουσική Πάει κι αυτή η Λαμπρή, τόσο μαγική όσο περνούν τα χρόνια αξία μοναδική Φεύγει ο καιρός και κοιτάμε μπρος η γιορτή ετούτη ας είναι οδηγός.

Έλα κοντά μας λυτρωτή και σώσε τις ψυχές μας δώσε αγάπη στις ζωές, γλύκανε τις καρδιές μας. Στον Άδη εσύ κατέβηκες, τον κόσμο να γλυτώσεις, σε έναν Σταυρό όλα τα δεινά, μπόρεσες να φορτώσεις. Έλα κοντά μας λυτρωτή, μέσα στις αγκαλιές μας, δώσε πνοή δώσε στοργή τις μέρες τις νεκρές μας. Πρέσβευε με τις προσευχές αιώνα εις τον αιώνα διώξε το μίσος που οδηγεί στον άγριο χειμώνα.

Σε περιμένουμε Χριστέ να αναστηθείς και πάλι να διώξεις με την χάρη σου του κόσμου αυτού το χάλι. Και να φωτίσεις με στοργή λαό και ηγεσίες να κάνουνε πολλά καλά και όχι αυθαιρεσίες. Σε περιμένουμε Χριστέ μαζί με το Άγιο Πνεύμα βοήθησε όλους τους καλούς μην πάνε με το ρεύμα της εποχής της δύσμοιρης όπου διψά για αίμα με την Αλήθεια να νικούν του δαίμονα το ψέμα.

Εκεί που ήμουνα μπροστά απ τον γκρεμό στάθηκες δίπλα μου μου έπιασες το χέρι και μου πες πως για σένα μόνο ζω μαζί θα αντέξουμε στο χιόνι και το αγέρι. Εκεί που έδειξε σημάδια ο καιρός πως ήμουνα σε μοναξιά μεγάλη εσύ μου άναψες του έρωτα το φως στα μέσα μου μετά από χρόνια πάλι

Σε θέλω όπως πάντοτε στο στόμα σε φιλάω ήλιος που βγαίνει την αυγή κι από έρωτα μεθάω Σε θέλω γη και ουρανέ, να γίνεις η πυξίδα θα είμαι εγω το ταίρι σου μαζί και η ελπίδα