Kώστας Πάνος

Εκεί που ήμουνα μπροστά απ τον γκρεμό στάθηκες δίπλα μου μου έπιασες το χέρι και μου πες πως για σένα μόνο ζω μαζί θα αντέξουμε στο χιόνι και το αγέρι. Εκεί που έδειξε σημάδια ο καιρός πως ήμουνα σε μοναξιά μεγάλη εσύ μου άναψες του έρωτα το φως στα μέσα μου μετά από χρόνια πάλι

Σε θέλω όπως πάντοτε στο στόμα σε φιλάω ήλιος που βγαίνει την αυγή κι από έρωτα μεθάω Σε θέλω γη και ουρανέ, να γίνεις η πυξίδα θα είμαι εγω το ταίρι σου μαζί και η ελπίδα