Ξημέρωμα άνοιξης

Ξημέρωμα άνοιξης δίπλα στο ποτάμι
Να τρέχει το νεράκι σαν τον χρόνο
κι οι σκέψεις με χτυπάνε σαν τσουνάμι
την καφείνη μου καθώς καταναλώνω
Ξημέρωμα άνοιξης στην πόλη εφτά η ώρα
τα αυτοκίνητα περνάν δίπλα μου σφαίρα
και η ζωή μου δίνει απλόχερα σαν δώρα
θάρρος και δύναμη να αντέξω άλλη μια μέρα

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου