O ένοικος
Σε ένα δωμάτιο κλειστό η μοναξιά γλεντάει
Το δίκτυο το κοινωνικό τον ένοικο ρουφάει
Φαίνεσθαι και εγωισμός σε όλο το μεγαλείο
Μια σκοτεινή διαδρομή πίσω από προσωπείο
Πίσω απ την μάσκα κρύβεται βουβή όλη η θλίψη
Επί πτωμάτων πάτημα χωρίς καμία τύψη
Να δούμε που θα πορευτεί ο άνθρωπος εν τέλει
Η μοναξιά κι ο εγωισμός τον έκαναν κουρέλι