Το τσουνάμι
Γίνομαι μες τα μάτια σου, ωκεανός ποτάμι
Και όταν κλαις μες την ψυχή σηκώνεται τσουνάμι
Γίνομαι μέσα στην καρδιά του έρωτα η πλώρη
Με σένα σε απόσταση τραβώ μεγάλο ζόρι
Θυμώνω όταν σε κοιτούν και σου χαμογελούνε
Νιώθω πώς κάποιοι υπόγεια τον γάμο απειλούνε.
Βλέπεις δεν σε έχω εδώ κοντά να σε απολαμβάνω
Μου φαίνεται πώς χώρια σου σύντομα θα πεθάνω.
Φεγγάρι εσύ της άνοιξης και ήλιε του χειμώνα
Γλυκός συνοδοιπόρος μου είσαι σε κάθε αγώνα
Αστέρι εσύ της ξενιτιάς και λάμψη των ματιών μου
Είσαι εσύ βασίλισσα όλων των παλατιών μου
Άγγελε εσύ θεόσταλτε μου κάνεις τα χατίρια
Και στις σπασμένες μοναξιές χτίζεις εσύ γιοφύρια
Εσύ δικέ μου άνθρωπε και φάρε των νησιών μου
Δώσε το φως μες την ψυχή όλων των ουρανών μου