Με ξενέρωσες

Με ξενέρωσες, μια-δυό στιγμές δεν μου αφιέρωσες.
Και μυστικά δεν μου φανέρωσες.
Με εκνεύρισες, που σαν γυναίκα δεν με πλεύρισες.
Μέσα σου μ' έσβησες.

Αδιαφόρησες, τον αριθμό μου δεν τον καταχώρησες.
Ένα σου γέλιο δεν μου δώρισες.
Απογοητεύτηκα, πώς μπόρεσα εγώ και σε ερωτεύτηκα.
Τα όνειρα ψεύτικα.

Πληγώθηκα, στο φέρσιμο σου συμμορφώθηκα
μα από σένα ίσως να σώθηκα.
Κι έτσι τραντάχτηκα, μέσα μου ψάχτηκα,
στη μοναξιά μου στρατιώτης κατατάχτηκα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου