Στον πατέρα μου



Ήσουν το στήριγμα η κολόνα του σπιτιού
Είχες αργό, τέλος από ασθένεια
Όλοι τα καλύτερα για σένα είχαν να πουν
Για το ήθος σου και την ευγένεια.

Και στην κηδεία σου ήρθαν από παντού
Για ότι τους πρόσφερες, να σε τιμήσουν
Είχες τη φήμη καλού ανθρώπου και γιατρού
Και την μνήμη σου θα έχουν όσο ζήσουν

Ήσουν το παράδειγμα, για μένα και το πρότυπο
Ένας πατέρας που τα λόγια του μετρούσαν
Και αν είχες έναν τρόπο αυστηρό και στερεότυπο
Η γυναίκα και ο γιος σου σ αγαπούσαν.

Γυρνούσες κάθε μέρα απ τη δουλειά
Και κάτι μου έφερνες πάντα για δώρο
Ήσουν καλός, χατίρια δεν μου χάλαγες
Για όλο τον κόσμο η καρδιά σου είχε χώρο.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο οπαδός

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι