Το χάραμα είναι μακρινό



Το μαύρο πέπλο σκεπάζει την πόλη
 και δεν υπάρχει ζωή
Κι εγώ στο κρεβάτι μονάχος φοβάμαι
αυτά που δεν θέλεις εσύ.

Η νύχτα αυτή μου φέρνει τρόμο,
 πέτρινη είναι η σιωπή
Ξέρεις σε νιώθω, όμως προχώρα
κάνε μου κάτι κι εσύ.

Το χάραμα είναι μακρινό
Νύχτα ουίσκι βάλε
Θρίλερ μοιραίο και τρελό
Χωρίς φινάλε.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου