Το μπαλκόνι της απόγνωσης

Σε ένα μπαλκόνι βρέθηκα
τον δρόμο να κοιτάζω
τσιγάρο και τον ουρανό
στα ίσα να κοιτάζω
Άδειος ο δρόμος και βουβός
τα φώτα δεν ανάβουν
μα οι φωνές στη γειτονιά
μερόνυχτα δεν παύουν
Σε ένα μπαλκόνι κάθησα
δίπλα από τα λουλούδια
η πόλη όλη παρέλυσε
και δεν ακούς τραγούδια
Μαράθηκαν τα λούλουδα
δεν είναι ποτισμένα
τα μάτια της γειτόνισσας
κοιτούν απεγνωσμένα

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα ύστερα του κόσμου

Όνειρα με ημερομηνία λήξης

Αγάπη μου εσύ γλυκιά