Η καραντίνα

Το μάτι ανοίγει απ το πρωί
πηγαίνω στο σαλόνι
κοιτάζω απ το παράθυρο
καπνίζω στο μπαλκόνι
Στο φούρνο τρέχω έπειτα
ψωμί να εξασφαλίσω
η γειτονιά ερήμωσε
κανείς για να μιλήσω
Το φαρμακείο γέμισε
παππούδες και γιαγιάδες
και δύο στο μισάωρο
περνάν ντελιβεράδες
Πηγαίνω για περπάτημα
με το χαρτί στο χέρι
θα ρίχνω αντισηπτικό
μέχρι το καλοκαίρι

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα ύστερα του κόσμου

Όνειρα με ημερομηνία λήξης

Αγάπη μου εσύ γλυκιά