Τριανταφυλλένια αίσθηση

Τριανταφυλλένια αίσθηση, σε ψεύτικα παλάτια.
Έριξα φως στη θάλασσα και φύτρωσαν αγκάθια.
Έριξα ξύλο στη φωτιά, και κείνο δεν καιγόταν.
Και έμεινε απελέκητο γιατί δεν αγαπιόταν.

Βούτηξα σε ένα όνειρο γεμάτο από χρυσάφι.
Και το πρωί όμως ξύπνησα σε ένα ξερό χωράφι.
Που όσο νερό κι αν έπινε χορτάρι δε γεννούσε.
Παρά μονάχα χώματα στην πλάτη κουβαλούσε.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου