Έναν καθρέφτη κοίταξα

Έναν καθρέφτη κοίταξα και αποφάσεις πήρα
Να κόψω το συναίσθημα, να αλλάξω χαρακτήρα
Πάλεψα με το πάθος μου. Το νίκησα? Δεν ξέρω
Η μόνη γνώση της καρδιάς , είναι πώς υποφέρω

Πάλι ζορίζω το μυαλό, λέξεις να κατεβάσω
Μα τέλειωσαν για σένανε και θα σε προσπεράσω
Κι όσο περνάει ο καιρός , το μόνο που μου μένει
Είναι να αράξω στην σιωπή κι ο χρόνος να με δέρνει

Από την συλλογή μου Σκληρό να ζεις με το όνειρο
Εκδόσεις Degiorgio, Τρίκαλα, 2011

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου