Πρόσφυγας

Από τον πόλεμο κατεστραμμένος
ήρθες στην χώρα μας κυνηγημένος
για ένα αύριο που δεν γνωρίζεις
που είναι άδικο και δεν ορίζεις

Δίχως πατρίδα σε άλλη χώρα,
κι η υπομονή σου τελειώνει τώρα
κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει
και τις ανάγκες σου ποιός τις πληρώνει;
Με μια ψυχούλα πληγωμένη
προορισμός σου η Ειδομένη
Και η παράδοση του Ξένιου Δία
σου δίνει ακόμα μια ευκαρία
Δίχως πατρίδα μες την Ελλάδα
κι οι εξελίξεις χιονοστοιβάδα
Τα όνειρά σου αργοπεθαίνουν
και δάκρυα μαύρα απ τα μάτια βγαίνουν.

Από την συλλογή στίχων μου ΄΄ Ένα αναμμένο στο σκότος κερί ΄΄
Εκδόσεις Λογείον, Τρίκαλα 2016

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου